-
1 δόκημα
δόκημα, τό, Erscheinung; νυκτερωπὸν ἐννύχων ὀνείρων Eur. Herc. Fur. 111; Schein, τὰ δοκήμασιν σοφά Troad. 411.
-
2 νυκτερ-ωπός
νυκτερ-ωπός, nachtäugig, bei Nacht erscheinend, finster, dunkel; δόκημα νυκτερωπὸν ἐννύχων ὀνείρων, Eur. Herc. Fur. 111, wie Plut. adv. Stoic. 15. Vgl. νυκτωπός.